Αλογόμυγες

Αλογομυγίζοντας…

Είναι καιρός το κίνημα υπεράσπισης ζώων σε κάθε γωνιά του βιασμένου πλανήτη μας να απομακρυνθεί από τη μετριοπάθεια και να πει τα πράγματα με το όνομά τους, διεκδικώντας όχι απλώς καλύτερες συνθήκες για τα ζώα, αλλά την απελευθέρωση ανθρώπινων και μη ζώων από κάθε μορφή εκμετάλλευσής τους. Ο καθένας ως άτομο και ως μέρος του συνόλου χρειάζεται να επανεξετάσει τη θέση και τη σχέση του με τη φύση ξεκινώντας από τα ίδια τα θεμέλια του ανθρώπινου πολιτισμού που έχει χτιστεί πάνω στην εκμετάλλευση των ζώων, των δούλων, των παιδιών, των γυναικών, των άλλων φυλών, των μεταναστών, των οικονομικά και κοινωνικά ασθενέστερων, των διαφορετικών. Στο δρόμο για το χτίσιμο μιας νέας κοινωνίας, οι υπερασπιστές των ζώων δεν μπορεί να είναι πια ο τελευταίος τροχός της αμάξης και να μπαίνουν στο περιθώριο. Από εδώ και πέρα αρνούμαστε «να κάτσουμε στη θέση μας», είμαστε επιβάτες και οδηγοί όσο και οποιοσδήποτε άλλος θέτει ως ανάγκη την αλλαγή προορισμού και πορείας.

Κληρονομήσαμε άθελά μας μια σχέση ανθρώπου προς τα ζώα που λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως κάθε εξουσιαστική σχέση. Ανάδειξη του διαφορετικού και απόκρυψη της ομοιότητας, διαστρέβλωση της αλήθειας, προπαγάνδα βασισμένη σε σαθρά, ψευδοεπιστημονικά και λαϊκίστικα επιχειρήματα. Τελικό στάδιο, ο υποβιβασμός των άλλων σε «επικίνδυνους», «άγριους», «άλογους» και «παράλογους», δηλαδή κατώτερους, ώστε να δικαιολογηθεί η εκμετάλλευση και βέβαια να κατασταλεί οποιαδήποτε μορφής αλληλεγγύης. Αν ο άνθρωπος κάποια στιγμή χρειάστηκε να ζήσει χρησιμοποιώντας τα ζώα, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να συνεχίσει ή ότι είναι στη φύση του, όπως δεν δεχόμαστε ότι είναι στη φύση του ο περιορισμός της ελευθερίας του, ο πόλεμος, το ολοκαύτωμα ή η ατομική βόμβα. Ο φαύλος κύκλος βίας και καταστροφής μπορεί να σταματήσει μόνο όταν ο άνθρωπος μάθει να διαμορφώνει αρμονικές σχέσεις – μη ιεραρχικές και μη εκμεταλλευτικές – με όλα τα είδη ζώων.

Τα συμφέροντα των λίγων, των πολυεθνικών, των φαρμακοβιομηχανιών και εταιρειών μεταλλαγμένων, των μαζικών εκτροφείων, των σφαγείων, της βιομηχανίας ένδυσης και διασκέδασης, συντηρούν την αντίληψη ότι τα ζώα είναι εδώ για να μας υπηρετούν και ότι ακόμα και σήμερα η εκμετάλλευση τους είναι ηθική και αναγκαία. Μασάμε χόρτα, όχι κουτόχορτο. Η εκμετάλλευση των ζώων δεν είναι αναγκαίο κακό. Είναι αδικία, βασανισμός και δολοφονία, και ως τέτοια την αντιμετωπίζουμε, ξεπερνώντας την πολιτική αφέλεια και τον μονοθεματικό προσανατολισμό.

Τολμάμε να ονειρευόμαστε και να διεκδικούμε μία κοινωνία ανθρώπινων και μη ζώων βασισμένη στην αρχή της ισότητας, όπου η διαφορετικότητα είναι βιολογικός, κοινωνικός και συναισθηματικός πλούτος και απαραίτητο συστατικό οποιασδήποτε εξέλιξης, και όχι ευκαιρία για εκμετάλλευση με σκοπό το οικονομικό και κοινωνικό κέρδος. Σεβόμαστε την εγγενή αξία της κάθε ζωής και αξιοποιούμε τη δική μας στην προσπάθεια για έναν δίκαιο κόσμο, όπου οι βάρβαρες παραδόσεις και οι παρωχημένες αντιλήψεις δεν έχουν παρά μουσειακή αξία και αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή. Θεωρούμε χρέος προς τον εαυτό μας να συνειδητοποιήσουμε το κάθε τώρα και να αμφισβητούμε, να επανεξετάζουμε, να εμπλουτίζουμε ή να απορρίπτουμε όσα διδαχτήκαμε από τους δασκάλους, τους πατέρες, την κοινωνία και τα κατευθυνόμενα μέσα μαζικής εξημέρωσης, ώστε να παραδώσουμε υπεύθυνα στους επόμενους.

Καμία ριζική αλλαγή δεν γίνεται με ημίμετρα και καμία εξουσία δεν παραχωρεί τίποτα χωρίς αγώνα. Δεν προσποιούμαστε ότι έχουμε τη μαγική συνταγή, αλλά θα αξιοποιήσουμε κάθε δυνατό ηθικό μέσο ενάντια στην ανθρώπινη απληστία και καταστροφή για να την πετύχουμε, με συμπόνια και αλληλεγγύη σε αυτούς που αδικούνται. Θα συνεχίσουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ξεμπροστιάζοντας τους εκμεταλλευτές, ξεβολεύοντας τους βολεμένους και φέρνοντάς τους μπροστά στις αντιφάσεις τους.

Μέχρι να δείξουν στα αδέρφια μας το σεβασμό που τους αξίζει, μέχρι κάθε ανθρώπινο και μη ζώο να είναι ελεύθερο, θα τσιμπάμε και θα ενοχλούμε όσους κοιμούνται. Η αλήθεια δεν είναι ποτέ ευχάριστη για τους πολλούς, είναι ενοχλητική.

ΑΛΟΓΟΜΥΓΕΣ